Joan Bodon e Lorca, un Roergàs en Andalosia, un Andalós en Avairon
Ròtle de l’enfança e influéncia dels contes ; rescontre amb los Romances que recitava la diaspòra espanhòla de Rodés ; passion pels Trobadors dins la poesia (Albas) e dins la pròsa bodoniana : estudi de qualques poèmas-fraires. Presentacion de la semblança de la « color » poetica, « folclorica » e dels sentiments d’amor, d’umanitat e fraternitat, de pena e solesa, de vida e mòrt, entre los dos poètas.
Marie-France Fourcadier, Nascuda a Rodés lo 18 de junh de 1948, dins una familha modèsta ont lo « patois » èra la lenga de l’ostal ; dins la paura bibliotèca occitana i aviá un sol libre de Bodon, mas quin libre ! La Grava sul camin. Après los estudis a la facultat de Letras de Tolosa, lo primièr pòste de professora d’espanhòl se debanèt en Corresa puèi foguèt l’exilh dins la banlèga parisenca. Los corses del Collègi d’Occitania mantenguèron las brasas occitanas vivas abans de poder tornar dins lo Miègjorn : Gard e Erau duscas a l’ora de la retirada en 2008. En 2009, pendent l’Estivada de Rodés, un rescontre amb M-Joana Verny marquèt la debuta d’una aventura al departament d’occitan de Pau Valèri, a Montpellièr : licéncia, Masters (en ensenhament a distància) e una tèsi codirigida per M-Joana Verny e Nathalie Sagnes-Alem sul tèma : « Présence de Federico García Lorca dans la poésie occitane du début du XXe siècle. Écho et convergences ».